Μωρό μου

Μωρό μου την ανάσα σου
στα πιο κρυφά μου όνειρα την κλείδωσα
μα τα κλειδιά τα εφήμερα επάνω μου χαθήκαν
και κλαίω τώρα και θρηνώ
να σέχω και να λείπεις

Μέσα στου κόσμου τη βοή
Το άπνοο κορμί σου
Γυρνά και σπέρνει έρωτες
Ζήλια πολλή και μίση

Κι εγώ που την καρδούλα σου, καρδούλα μου φοβάμαι
Μην πλανευτεί και την εικόνα μου από εμπρός της σβήσει
Νεράϊδα στέλνω πλάι σου να σε γλυκοφιλήσει
Το όνομά μου να φυσά στο άδειο το κορμί σου
Με την πνοή μου ν αγαπάς
Για την ανάσα μου να ζεις, να κλαις και να πεθαίνεις.