Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 06, 2007

Αμοργός




Tί να μου κάμει η σταλαγματιά που λάμπει στο μέτωπό σου?
Το ξέρω, πάνω στα χείλια σου έγραψε ο κεραυνός το όνομά του
Το ξέρω, μέσα στα μάτια σου έχτισε ένας αιτός τη φωλιά του
....

Δεν ωφελεί το παράπονο
Ίδια παντού θα είναι η ζωή με το σουραύλι των φιδιών στη χώρα των φαντασμάτων
Με το τραγούδι των ληστών στα δάση των αρωμάτων
Με το μαχαίρι ενός καημού στα μάγουλα της ελπίδας
Με το μαράζι μιας άνοιξης στα φυλλοκάρδια του γκιώνη

Φτάνει ένα αλέτρι να βρεθεί κι ένα δρεπάνι κοφτερό σ΄ ένα χαρούμενο χέρι
Φτάνει νανθίσει μόνο
Λίγο σιτάρι για τις γιορτές, λίγο κρασί για τη θύμηση, λίγο νερό για τη σκόνη....


Απόσπασμα από την Αμοργό

Ν. Γκάτσου.

1 Comments:

Anonymous Ανώνυμος said...

Αγαπημένος ο Νίκος Γκάτσος κι η Αμοργός από τα ποιήματα εκείνα που κάθε φορά που τα διαβάζεις ταξιδεύεις όλο και πιο όμορφα.. Είναι πράγματι υπέροχο.. Καλημέρα Βίκυ, την αγάπη μου..:))

08:21  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home