Σιγά σιμά κι αθόρυβα
Σιγά, σιμά κι αθόρυβα
Ο χρόνος γύρω μου πληθαίνει
Μήνες στοιβάζουν τα ποτάμια μου
Χρόνια την προσμονή μου…
Σιγά σιμά κι αθόρυβα
μεθάει η απόσταση το χρόνο
Μήνες μου τα χιλιόμετρα
Χρόνια η ερημιά σου
Ο χρόνος γύρω μου πληθαίνει
Μήνες στοιβάζουν τα ποτάμια μου
Χρόνια την προσμονή μου…
Σιγά σιμά κι αθόρυβα
μεθάει η απόσταση το χρόνο
Μήνες μου τα χιλιόμετρα
Χρόνια η ερημιά σου
Σιγά σιμά κι αθόρυβα
ντύνει το γέλιο σου το δρόμο
μήνες μου η ανάσα σου
χρόνια μου το φιλί σου...
posted by Βασιλική Αναστασοπούλου at 1:07 π.μ.
3 Comments:
Σιμά, σιμά κι αθόρυβα
μετράω τις στιγμές μας,
μία στιγμή το γέλιο σου,
μια άλλη η σιωπή σου,
μα πρώτη και καλύτερη
ετούτο το φιλί σου.
:)
Μμμμ! Τώρα νομίζω συμπληρώθηκε... :))
Τέλεια τα ποιήματα!!!
Το 'χετε εσείς οι Καρκίνοι στο ζώδιό σας.. και η πρώην μου έτσι!
Ακόμα μου γράφει τα καλύτερα των ποιημάτων της...φιλιά!
Δημοσίευση σχολίου
<< Home