Φεγγαρι Απον

Φεγγάρι ασημένιο η λαχτάρα σου
που χάθηκε στου απέραντου την άκρη
αστέρι αδειανό στο προσκεφάλι μου
σκιές ονείρου, γέλιου θύμησες ξυπνάει

Φεγγάρι σφαλισμένο που με μάγεψες
ξέπνοα την αλμύρα όπως φιλούσες
φίλντισι γέμισες τα βράδια μου
μαργαριτάρι ακριβό η θωριά σου...

Φεγγάρι απόν σε φρενιασμένη θάλασσα

Με τ' ασημί της νυφικό στολίστηκε,
ακήρυχτη για να κερδίσει μάχη
κι ατάραχη παραφυλά του ανέμου τις σειρήνες
σε θύελλα ερωτική το αστέρι της να πνίξει...