Απόψε...

Aπόψε θέλω στην ανάσα σου να σβήσω

Κραυγές κι ελπίδες μ’ ένα νεύμα να σιγήσω

Φωτιά ν΄ανάψω στο μυαλό, να το διαλύσω

Απόψε θέλω στων χειλιών σου την αυλή να ναυαγήσω

Χωρίς κατάρτι, άδειο κουφάρι να το τσακίσω ...

Απόψε...

Τα κεράκια σου για άλλη μια φορά θ’ ανάψεις

Κι απ’ τ΄ ανοιχτό παράθυρο τη θέα θα ρεμβάσεις

Τη γέμιση του φεγγαρίου, την κίνηση, τα φώτα

Κι αν θα λαθέψει προς στιγμήν του νού η ρότα

Θα φταίει το δίχως άλλο το ποτό…

Ή μάλλον το τσιγάρο…