Κλεφτρόνια στον παράδεισο

Ρωτάτε αν κατέβηκα από το δέντρο ε?? (δε ρωτάτε αλλά έχω νοσηρή φαντασία....)

Μαζεύτηκε πολύς κόσμος που λέτε...
Καλέσανε και την πυροσβεστική. Δεν έφτανε το όχημα στο δέντρο... ήτανε λέει δύσβατο το μέρος, πυκνή η βλάστηση… (...) περιμένω ενισχύσεις από αέρος. Θα έρθει το super puma να με απεγκλωβίσει, έτσι μου είπαν να πω στις κάμερες...

Με πλησίασε όμως κάποιος με ένα ζευγάρι φτερά....

Αληθινά φτερά σας λέω, από αγνό πούπουλο νεοσσού χήνας Γαλλίας.....

Προς στιγμήν πήγα να αγριέψω... Με τον πόνο μου παίζεις??? Πάρτα από μπροστά μου... Δεν είμαι εγώ για φτερά άνθρωπέ μου.... εγώ ανέβηκα στα σύννεφα με αναρρίχηση, έτσι και μου δώσεις και φτερά.... εξαφανίστηκα από προσώπου γης....

Όχι, με πρόλαβε... Τα φτερά σε βοηθούν μόνο στο κατέβασμα... δεν είναι η ενδεδειγμένη μέθοδος για να ανέβεις ..
Ο μόνος τρόπος για να ανέβεις ψηλά, είναι να σε πάρει κάποιος αγκαλιά και να σε σηκώσει....
Ο μόνος τρόπος......

Μάλιστα....
Βρε που καταντήσαμε....
Σαν κλεφτρόνι γνώρισα δηλαδή τον παράδεισο... από την κλειδαρότρυπα...



Όσο για τα φτερά??? Εδώ δίπλα μου τάχω...