Ξεσκονισματάκι

Πέρασα για ένα σκουπισματάκι. Είναι η γωνίτσα μου ετούτη εδώ. Να ανοίξω λίγο τα παράθυρα, να πετάξω τις γλάστρες, να ξεφυλλίσω παλιές εγγραφές, να δω τι πετάω και τι αφήνω.. Δεν έμειναν βέβαια και πολλά πράγματα να πετάξω.. δεν έμειναν και πολλά γενικώς..Δάκρυα βλέπω κυρίως - ε, είναι και κείνος ο κήπος που ανθίζουνε τα θαύματα και ομορφαίνει λίγο το τοπίο. Αν ανθίζουνε ακόμα? Τι να πω.. τα θαύματα ανθίζουν στα σίγουρα όταν είσαι νέος. Ή καλύτερα όταν νοιώθεις νέος. Και εγώ είναι λίγος καιρός τώρα που έχω φύγει από αυτό το κλάμπ. Οπότε δύσκολα και τα θαύματα. Υπάρχουν βέβαια κάτι λουλούδια που ανθίζουν και στο χιονιά...
Τι τον θυμήθηκα τώρα το χιονιά? στο χρονοντούλαπο ο χιονιάς. Γρηγορα. Που βρήκε μισάνοιχτο συρτάρι και ξεπόρτισε.. Στο χρονοντούλαπο ο χιονιάς, στο χρονοντούλαπο και η βροχή... Μόνο καλοκαιρινή ξηρασία θέλουμε τώρα. Στεγνά και καθαρά:)
Και τώρα που έφυγα από το κλάμπ, μας προέκυψε η Σουζάννα, η γαλλιδούλα φοιτήτρια. Πώς θα την παίξω δεν ξέρω.. θα το παλέψω όμως... Άν μου αρέσει το αποτέλεσμα, μπορεί να ανεβάσω τους επόμενους μήνες κανένα αποσπασμα. Από την παράσταση ντε! Αφού έχω τα ποιήματά μου εδώ, ας φέρω και τη Σουζανούλα μου. Φεύγω πάλι... μου είχε λείψει η γωνιά μου...